Forum Artystyczne.

Phobos

Zanurzam się w zawiści, zawiść mnie pochłania jest to bariera nie do pokonania.
Jest ze mną zawsze gdy tylko patrzę na cudze sukcesy.
Pozytywnych ich wynik zaślepia mnie gniewem.
Nie pytajcie mnie czemu?!
Odparłbym że, nie wiem.
Czuję to jednak, tak nienawidzę gdy ktoś mądrzejszy, bogatszy jak ja się wstydzę.
Widać to z zewnątrz, wlewa się do środka, rozpierdala mnie niczym mina przeciwpiechotna.
Każdego sukcesu jaki kogo spotka.
Nie doceniam tego co mam, tyle ludzi w koło a jestem sam.
We własnym świecie zamknięty w sobie dziwak, samotnik, leń, frajer i psotnik.
Są kraje w których mój problem to nic,
Nie mieszkam w Iraku, gdzie chcę mogę iść.
W oknach mohery nie lufy dział.
Wiecznie wkurwiony, choć by wszystko miał.
W miarę jedzenia rośnie apetyt przykładem tego jestem niestety.
Mam problemy z głową gdyż nic nie brakuje a narzekam w koło, takim jestem chujem.
I nikt nie zrozumie , bo co tu rozumieć? Nie można nauczyć pojąć czy umieć,
Ogarnąć jasno i lekko strawne, co w mej głowie siedzi całkiem dosadnie.
Dlaczego miało by to kogoś obchodzić i bardzo dobrze, z tym muszę się zgodzić.
Jestem przykładem nieudacznika, więc śmiejcie się wszyscy.
Koniec wierszyka.